www.7dak.fora.pl

Lookie

Temat przekorny z założenia. Od dawna juz, praktycznie od momentu, w którym zorientowałem się, ze Artyleria Konna uzywała innych niz kawaleryjskie siodeł, marzyła mi sie replika. Tym bardziej, ze poszukiwania oryginału kończyły sie fiaskiem. W pewnym momencie zlokalizowaliśmy nawet na Al.......ro siodło wz.28 ale jego cena powaliła nas na kolana.

Nie dałem jednak za wygraną Smile

Kiedy tylko pojwaiły sie sprzyjające okoliczności, obdzwoniłem wszystkich liczacych sie w Polsce siodlarzy i.....aż jeden wyraził chęć wspólpracy. Z duszą na ramieniu wybralismy sie do Pleszewa, do siedziby "Siodlarza"
Od tej chwili wydarzenia potoczyły sie ekspresowo. Ekipa podeszła do naszych pomysłów ze zrozumieniem, i po wstepnych uzgodnieniach otrzymalismy deklaracje pana Matyjaszczyka: "wszystko sie da zrobić!!" Smile

Tym sposobem, połaczone siły ekip 7 D.A.K. i pracowników "Siodlarza" rozpoczęły poszukiwania wzorów historycznych. W krótkim czasie okazłao się, ze nie musimy adaptować terlicy wz.36 ( a taki był p[ierwotny zamysł) gdyz udało sie zdobyć do odwzorowania artleryjską terlicę wz.27.

Na jej bazie, rzemieślnik wprowadził zmiany, jakie rózniły ja od wz.28 i w ten sposób mamy juz pewność, ze nasze rzędy bedą repliką siodeł wz.28. Prace trwają, powolutku kompletuja sie sakwy wz.25, na dniach ustalimy ostatecznie wymiary czapraka wz.25. O postępach oczywiście napiszę Smile

Lookie

No to lecimy dalej.

Kolejną wizyte w pracowni "Siodlarza" niejako przy okazji złozył Piotr. Okazało się, ze jednak nie wszystko jest jasne i długie minuty spędzilismy ustalajac telefonicznie detale, co było troche pokręcone, zwazywszy, ze nie majac przy sobie literatury musiałem ostro gimnastykowac wyobraźnię, by przypomniec sobie detale, na które wczesniej nie zwracałem wiekszej uwagi:)

Przy okazji i dla mojej wielkiej radości, Piotr zrobił zdjęcia terlicy i surowego, nie przycietego siedziska. Bardzo przydała sie wizyta u Pana Lesława. Dzięki zdobytej wiedzy, rozwiały sie watpliwości odnośnie tlnej scianki siedziska, obszycie przy kuli, no i zweryfikowalismy wymiary czapraka!!! Sa szanse, ze pierwszy rząd bedzie gotowy jeszcze w tym tygodniu:) Już sie nie moge doczekać Smile

)

w tle terlica wz.27 z modyfikacjami zaprzegowymi, z przodu niewykończona kopia terlicy wz.28

i siedzisko, świerzo zdjęte z formy.

ułan rymarz

Witam no no godny podziwu tylko kilka pytan terlica od wz 36 z kilkoma patentami donitowanymi i przyspawanymi zgadza sie
tylko zastanawiamnie te siedzdzisko albo fotka jest nie ta albo skora jesli na skorze sa widoczne takie ryski to jest zleeeeeeeeeeeeeee czyli miejsca zalaman skora na bydlaku .siedzdzisko z czasem zacznie sie marszczyc ,mialem kilka takich siodel na szwadronie wp .i nikt na tym niechcial jedzic ,szkoda torby hehehehe jakco to pisz bo zaczyna robic sie konkret .i to milo

Lookie

Terlica wz.28 miała własnie tak mocowane żyłowanie. Troche faktycznie wyglada więc jak przeróbka wz.36. Ale wiem na pewno, bo sprawdziłem to w materiała historycznych, ze była własnie taka:)

Zatem to nie kombinacja:)

Co do siedziska, rzeczywiście wyglada to na kark. Myslę jednak, ze to tylko do testów, bo kopię budujemy niemal od podstaw i nie mamy wykroju siedziska a jest kompletnie inne niz wz.36. Stąd pierwszy wykrój siodlarz zrobił z tańszej i gorszej skóry. Taką mam nadzieję, bo jesli rzeczywiscie takie ma byc siedzisko, to skończy sie reklamacją Smile

To co widac, to pierwsze z trzech zamówionych siodeł. Na dobrą sprawę doświadczalne:)

Lookie

garść newsów i kilka fotek:)

Wlasnie wróciłem z "przymiarki" Smile

Pomimo kilku zastrzeżeń, co jest raczej nieuniknione przy "prototypie" całośc wyglada bardzo miodnie:)

Na początek moja roześmiana facjata i gotowe pogladowe siodełko wz.28

Rzeczywiście pokrycie siodła jest z dośc cienkiej skóry z karku, ale jest ono podklejone dwiema (zdaje sie) warstwami sztywnej skóry wieprzowej co daje 6mm grubości siedziska. No i oczywiście mocno je usztywnia, choć w porównaniu z wz.36 siedzisko jest bardziej elastyczne. Sprawdziliśmy to z Piotrem na własnych 4 literach:)

Niejako przy okazji wychwytujac większe lub mniejsze niezgodności.
Samo siodło wykonane jest bardzo fajnie. W zadnym kawałku nie widac jakichś znacznych niezgodności z fotografiami. Pewne zastrzeżenia budziły podtybinki i kształt tybinek. Okazało się, ze trzeba jednak minimalnie poprawić ich kształt i usytuowanie poduszek kolanowych.

Także przystuły przystulicy wydaja sie lekko za długie. W pierwszym odruchu chciałem je skrócić, teraz coraz bardziej przekonuję się, by pozostawić je takie, jakie są.

Sakwy wyglądają bardzo fajnie, niestety, zdaje się, ze w pośpiechu nie dodano obszyć wzmacniającuch na górnych krawędziach. To drobne niedopatrzenie i bez problemów da sie je poprawic.

Najwięcej kłopotu sprawił czaprak, a konkretnie umieszczony z przodu wałek. Rysunki w instrukcji taborowej są niejednoznaczne i zgodnie z prawami Murphego...jesli cos może się zepsuć, na pewno sie zepsuje. I tak tez jest tym przypadku. Cały wałek musi zostać przeszyty na nowo. Wówczas automatycznie przesuna się przelotki troków i bez problemu da sie troczyc przedni ładunek. Na razie wypadaja czesciowo pod filcem podtybinek:(

Generalnie juz w tej chwili widać KAWAŁ ŚWIETNEJ ROBOTY!!! Jestem pod ogromnym wrażeniem jakosci i fachowości z jaka spotkałem sie w "Siodlarzu". I obym nie zapeszył.....Po poprawkach kopia bedzie kapitalna.

Łuki

Nono, całkiem ładne. A jak się prezentują pozostałe dwa siodła?

Lookie

pozostałe dwa zaprezentują się po wykończeniu prototypu:P

myta2

no Panowie..... fajnie, a jak rozwiązane są mocowania zamków od póślisk? (no i teraz dokupić do tego strzemiona popręg) no i cheja......

Lookie

Nie takie Heja:)

Puśliska mocowane sa tak, jak w oryginale, czyli...nie ma zamków Smile

Popregu i puslisk nie musimy dokupować - są w komplecie, Pysliska muszą mieć wymieniąne sprzążki - ja pomyliłem sie przy ustaleniach:(

myta2

???? dlaczego nie dawać z nim do stajni i próba terenowa .....

Lookie

z czym ta próba terenowa. jak trzeba poprawki zrobic??
To nie DAW-MAG:) Tu wszystko musi grać Smile

Przyjdzie czas, bedzie próba:) Nie bój nic, zobaczysz:) Juz niedługo... Very Happy

Lookie

ale swoją drogą...czy moge liczyc na Twoją Grację??
W przeciwienstwie do innych koni, ona ma juz doświadczenie pod kawaleryjskim siodłem:)

A pomysł, zeby objechać prototyp jest niezły!!

myta2

spoko, tylko chciałbym przy tym być rzecz jasna.

Lookie

No to już się ciesze:)
Oczywiście, ze przy tym bedziesz:) W końcu to Twoja kobyła Smile

Nic bez Ciebie:)

sienkierz

Lookie! Jest u nas w szwadronie człowiek, który o rzędach kawaleryjskich wie całkiem sporo. Jest on w posiadaniu sidła przeznaczonego dla chyba luzaka, który siedział na lewym koniu zaprzęgowym. prezentujesz podobne siodło w zbiorze fotek "siodła artyleryjskie", ale to o którym piszę jest w o wiele lepszym stanie. Jeśli to Cię interesuje, to skontaktuję Cię z naszym kolegą. On niestety, nie posługuje się internetem. J.S.

Lookie

Oczywiście, ze mnie interesuje!!!
Na lewym koniu zaprzegowym siedział jezdny prowadzący parę, na prawym umieszczone było małe siodełko, na którym troczyło się sakwy i owsiak ( ale nie występowało we wszystkich typach uprzęzy).

KAŻDY kontakt jest na wage złota. Ta wiedza odchodzi i coraz trudniej znaleźć kogoś, kto ma pojęcie o tych sprawach.

sienkierz

człowiek nazywa się Stanisław Paszkiel a kontakt jest z nim właściwie tylko przez telefon, ponadto pracując na zmiany jest trudnawy do uchwycenia. Telefony z reguły odbiera żona Justyna ( nastawiona pozytywnie. Ich telefon :wyślę CI na priv, odpowie na każde pytanie , jeśli będzie znał odpowiedź a i sam jest głodny wiedzy. Życzę powodzenia i mam nadzieję, że wszyscy spotkamy się na polach komarowskich
Ku chwale kawalerii J.S.

Lookie

dziekować!!

Wszytko wskazuje na to, ze spotkamy się w Krzywymstoku:)

Jednego DAK-owca przygarniasz, więc kto wie, może uda sie wyjechac Wam na przeciw:)

ułan rymarz

Witam oj panowie storzyliscie konkret !!!!!!!!! super to wyglada i co najwarzniejsze nie bedzie wystepowalo to na starych fotkach i rycinach

ok pytanie co dalej jaka uprzarz lub chomonto do tego jak rozwiazac problem trakcji itp jak co to sluze wiedza

zastanawia mnie jedno bylo to ok 70 lat temu kiedy nasi dzadkowie na tym sprzecie wyjechali na wojne a praktycznie odkrywamy to na nowo ,chyba wiecej wiemy o skamielinach dinozaurow niz o siodlach i sprzecie ktory byl uzywane zaledwie 70 lat temu hehehehehe

pozdr mw

Lookie

na razie tylko wyglada. Poprawek wysłałem cos około 20:)
W tym tygodniu powinny zostac uwzględnione i wówczas.....przyjdzie pora na próbe troczenia i siodłania. Jak sie spisze na koniu...wówczas powstana jeszcze dwa i......tyle.

To siodło wystepowało w komplecie z uprzeżą szorowa wz.27. Na dzień dzisiejszy nie mam 100% pewności co do tego, czy uzytkowano ja w DAK-ach. Jest to prawdopodobne, choć z kompetentnych źródeł słyszałem, ze DAK-i stosowały austriacka uprząż chomontową. To oznacza,z e budując trakcje, bedziemy musieli wykonac kopie siodeł zaprzegowych austriackich, kopie chomont ( mamy na wzór, więc przynajmniej jeden problem odpada) i cała reszte trakcji:) Ale to jeszcze sporo czasu....

Na ten moment, siodła beda wystepowały na koniach zwiadu 7 DAK, dowodzonego we wrześniu przez kpt. Pawła Dabskiego-Nerlich:)

a wygladało to tak:
[link widoczny dla zalogowanych]

Lookie

i kolejna garść fotek, tym razem juz testów na koniu. Znów okazało się, ze kilak detali trzeba poprawić. Przy okazji sparwdzilismy jakie powinny byc popregi i jak układać czaprak. Całość sprawia baaardzo przyjemne wrazenie, siedzisko jest wygodne i miękkie. Nie tak jak w oficerskim ale o wiele bardzoj komfortowe niż w siodle wz.36. Niestety troche kłopotu sprawiły mi poduszki kolanowe, wydaje się, ze sa trochę za bardzo cofnięte. Także mocowanie przelotek do przednich troków i przystułek mocujacych tylne stopy ławek do czapraka budzi zastrzezenia. To trzeba koniecznie poprawić.

W kantaroogłowiu zbyt długi jest pasek podbródka, za to nakarczek wydaje się zbyt krótki. Nie mniej, całość wyglada zgrabnie. Po dokonaniu poprawek, całośc powinna być zupełnie OK.
I teraz juz kompletnie nie moge sie doczekac:)

Mam nadzieję, ze następne "zeznanie" bedzie już pokazywało nie prototyp, a w pełni funkcjonalną kopie siodła i rzedu wz.28.

No i oczywiscie testerzy:) Łuki sie nie załapał na zadną fotkę, ale i on oczestniczył w jeździe próbnej:)

myta2

Lookie tego ćmika to mogłeś wyciąć hihihihihiii

Lookie

NO nawet powinienem:) Ale co tam:) Mam troche nadziei, ze może rzucisz to świństwo:)

Swoja drogą, jeszcze raz wielkie dzięki za umożliwienie przymiarki i testów na grzbiecie Gracji!!

myta2

jeszcze nie mam motywacji, a poza tym lubię sobie dyma pociągnąć

PREZESIK

Rzuca się łatwo.
Sam rzucałem kilka razy... Wink

Lookie

Relacji ciąg dalszy, choć nieubłaganie zmierza ona ku końcowi:)
Wczoraj odebralismy pzostałe dwa rzędy, niestety bez sakw. Z powodu przerwy wakacyjnej sakwy bedą gotowe w okolicach 26 sierpnia, czyli prawdopodobnie, zdazymy na Komarów Smile

Wciąż jeszcze mamy do poprawienia jeden detal. le to juz drobiazg:) Zeby nie dawać powodów do dyskusji, napiszę: trzeba obniżyć trok sakw, w tej chwili jest naszyty jak we wz.36, a powinien być niżej, tuz nad samym naszyciem zapinek. Sakwy są nie całkiem prawidłowe, ale jak juz pisałem, te prawidłowe się robią, a jeden komplet sakw potrzebny był na teraz, dla Łukiego, który jedzie do Komarowa rajdem i musi sie w coś spakowac:)

Tak wygląda przymiarkowo stroczone siodło Smile

Bazyl

Mam kilka pytań/uwag do ogłowia, zaznaczam przy tym, że opieram się o rysunek z instrukcji taborowej i nie znam wyglądu kopii po poprawkach.

Skośnik - w kopii jak we wz 36 zaokrąglony na rysunku jest to prosty pasek
Nachrapnik i podbródek - na rysunku są wyraźnie szersze od policzek i podgardla uździenicy, nachrapnik oczywiście przy pierścieniu (wiadomo że dalej się rozszerza)
Pierścienie - w instrukcji ich średnica wydaje się większa niż 3,5 cm co byłoby wskazane przy zastosowaniu większej szerokości w/w elementów

Moje ptania wynikają głównie z tego że nie dysponuje zdjęciami oryginału (które by mnie niezmiernie uradowały Wink

), a również podjołem się wykonania tego ogłowia i nie wiem na czym bardziej się opierać. Bo jak to w wojsku bywa teoria teorią a w praktyce to różnie wychodzi...

Lookie

Serdecznie witamy na forum!!!

Generalnie...do skośnika sie przyznaję... nie dopilnowałem:) Ale 'Instr. Taborowa" mówi, ze ogłowie artyleryjskie jest wykonane jak kawaleryjskie, tyle, ze solidniej, więc sam skośnik mógł byc i prosty i zaokraglony. Zresztą, na upartego na rysunku uździennicy wz.25 jeden skośnik jest półokrągły a drugi prosty. Który jest prawidłowy??

Co do pierscieni...nachrapnik nie jest jednolitej szerokości. Najszerszy jest na środku, zwęża się ku końcom. Nasze nachrapniki sa wyraźnie zwężone na końcach, wydaje mi się, ze skos mogłby być troche wczesniej rozpoczety. Pierścienie w naszych uździennicach mają 45mm wewnatrz. Nachrapnik ma 40mm, pozostałe elementy 25mm szerokości, na całej długości podszyte. Nagłówek munsztukowy ma 22mm szerokości.

Możliwe, ze nie całkiem trzymaja sie realiów, kopie powstały na podstawie instr taborowej, konsultacji i... logiki:)

tyle opis. Nie mam oryginalnej uździennicy, moge jedynie służyć fotkami swojej kopii.

Bazyl · Wysłany: Pon 9:58, 09 Mar 2009 Temat postu:

Jeszcze jedno pytanie jak długie jest więzadło?

Lookie · Wysłany: Pon 10:10, 09 Mar 2009 Temat postu:

pisze z pamieci - około 7cm. Mozliwe, ze troche przydługie, ale jak na razie, w praktyce nie stanowiło to problemu. Jesli kiedys uda mi sie zdobyc rzemien pergaminowy, wymienie i wówczas zwiażę krótsze.

Bazyl · Wysłany: Wto 13:46, 10 Mar 2009 Temat postu:

Dzięki

I a propos siedzisk, właśnie po 2 dniach prób opracowałem właściwą technikę naciągania skóry na formę w celach poprawy estetyki mojej samoróbki wz 36 (a skórka fajna rok takiej szukałem) i nadania bardziej właściwego jasnobrązowego koloru (aktualnie głeboka czerń - bo taniej). I tak myślę czy kształt siedziska wz 28 i 36 jest podobny jakby mi kiedyś strzeliło do łba wykonać ten wzór. Nawet kiedy robiłem kopyto, metodą klejenia klocków co to mi się walały po garażu żeby było taniej Wink

, wykonałem występ pod kulę jakby co. A na oko to podobnie wygląda.

Jeszcze do ogłowia jeśli łaska to prosiłbym jakieś zbliźenie na "podwójną wsówkę ruchomą, łączącą nagłówek z podgardlem." Interesuje mnie jak to jest zszyte. Instrukcja taborowa niewiele o tym mówi, a nie jestem taki dobry żeby się zagłębiać w specjalistyczne niuanse instrukcji angielskiej.

Lookie · Wysłany: Nie 9:57, 15 Mar 2009 Temat postu:

Generalnie.....kształt siedziska jest podobny. Ale o końcowym efekcie decydują poduszki. Wz.25 ma je mocowane do mostka i wówczas rzeczywiście spełniaja swoje zadanie. wz.36 ma poduszki mocowane do siedziska i własciwie...poza jego usztywnieniem do nieczego sie tam nie przydają. Zato skutecznie wyoblają siedzisko. Moim zdanie to mankament tego siodła. Jest twarde jak deska i nie amortyzuje jak powinno. Za to wz.25 to zupełnie inna bajka. Mimo swojej twardości jest spręzyste i o wiele wygodniejsze.

Fotki w najbliższym czase:)

Lookie · Wysłany: Nie 13:13, 15 Mar 2009 Temat postu:

rzeczone fotki:)

Bazyl · Wysłany: Nie 19:16, 15 Mar 2009 Temat postu:

Dzięki, taki bajer, łatwizna
Ale to przystułki na naczółku... Shocked

czemu to tak? Przecie to praktycznie identyczne jak wz 36 winno być

A co do tej "deski" to o ile faktycznie poduch we wz 36 mogło by nie być to jego miękkość zależy głównie od mostu tzn użytego materiału oraz naciągnięcia żyłowania. Miałem szczęście porównać skórę pergaminową "starej i nowej szkoły" ta druga jest zwykle dużo sztywniejsza. W swoim siodle przyznaje się do popełnienia zbrodni zastosowania innego rodzaju skóry (bardziej elastycznego ale nie rozciągliwego) przy lekko luźnym żyłowaniu. Efektem jest większa wygoda, ceną zapewne będzie szybsze zużycie mostu.

Lookie · Wysłany: Nie 20:06, 15 Mar 2009 Temat postu:

nie bardzo rozumiem o jakich przystułkach mówisz. Co jest nie tak:D??

a co do mostku....kiedyś robiono go z pergaminu, teraz robi się z surówki. To dwa różne rodzaje skóry. I jak spojrzysz na faktyczny styk poduszek przyszytych do siedziska w siodle wz.36, to zauważysz, ze tak na prawdę to one na bardzo niewielkiel swojej powierzchni sie z mostkiem stykają Sad

To rozwiązanie zwyczajnie nie działa. Spotkałem sie z poglądem, ze jest wzorowane na armeesattel...To możliwe, tylko w niemieckim siodle konstrukcja terlicy jest inna i tam to działa, a w polskim niestety nie.

Bazyl · Wysłany: Pon 15:28, 16 Mar 2009 Temat postu:

Chodzi mi o te dwa dyngsy zapinane na nit co są aby policzka do kiełzna nie latały luzem, a konkretnie o sposób ich przyszycia. Na rysunku ogłowia wz 27 w instrukcji taborowej skóra jest ścięta na okrąkło i tak też przyszyta do naczółka. Jak zrobie fote swojego kantara (bo gotowy już jest Very Happy

) to pokaże jak ja to widze przy czym zrobiłem lekki szpic coby ładniej było (prototyp dla dziewuchy będzie, a niech się cieszy).

Jak już wcześnie wspomniałem to czy poduszki są czy nie dużo we wz 36 nie zmienia, wszystko zależy tutaj od mostu. Niemniej sposób montowania poduch we wz 25 i 28 to swego rodzaju ewenement. Znajdują się one bowiem prawie na środku mostu. Na tą chwilę nie moge skojarzyć żadnego innego siodła gdzie rozwiązanoby to w ten sposób. Wszelkie konstrukcje mają zwykle wolną przestrzeń nad mostem.
W ruskach wygląda to bardzo podobnie pod względę wygody jak wz 36, tam dopiero po wypchaniu poduch tak, że wyglądają jak pęcherze u karpia można poczuć jakąś niewielką poprawę. Niemca miałem w rękach ale nie siedziałem niemniej terlica to faktycznie zupełnie co innego więc może dawać inny efekt. Austriaki to też osobna historia ze względu na wykonywanie siedzisk z 2 płatów delikatniejszej skóry, tak że siedzisko jest uwypuklone w miejscu poduszek, które w dodatku są zestawem 6-8 cieńkich "listewkek", jak to działa? Jak zabiore się za swojego austryjaka to się dowiem.
W samym protoplaście wz 25 - brytyjskim UP nie ma poduszek wcale, nawet kolanowe są zastąpione odpowiednim wykrojem w dół wyściółek ławek. Za most robią 3 krzyżujące się taśmy parciane. Co ciekawe w starszych modelach wogóle mostu nie było a siedzisko było przynitowane do łęków i spełniało tą rolę.
A siodła dawniejsze, a przecież nie tak odległe epoki napoleońskiej miały bądź sam most bądź siedziało się na dechach (notabene jak w amerykańskich McClellan'ach).

Myśle, że w pojęciu wygody użytkowania jesteśmy skrzywieni współczesnością bo kiedyś sobie radzili i nie narzekali użytkując konie na codzień jako środek transportu. Z drugiej strony siodła angielskie mają zwykle daleko bardziej miękkie siedziska a od nich zwykle zaczyna początkujący jeździec.

I o materiale mostu... na tegorocznych targach jeździeckich w Poznaniu rozmawiałem z "reprezentacją" siodlarza jakby nie było na ten temat. Wcześniej dokonałem też pewnego uproszczenia stosując określenie pergaminu na dzisiejsze twory. Według zasięgniętej informacji wykonują oni mosty poprzez nasączanie ich jakimś roztworem siarki (dokładnej nazwy nie pamiętam) przez co skóra jest nierościągliwa ale bardzo sztywna co przy okazji wywołuje efekt takiej... hm... szklistości. Ponoć jak się z tym przesadzi most potrafi być naprawdę twardy (wtedy przybiera zwykle brudnobrązowy kolor).

Lookie · Wysłany: Pon 15:56, 16 Mar 2009 Temat postu:

Trzy sprawy:)

Na targi zazwyczaj jedzie szef 'Siodlarza" czyli Robert Matyjaszczyk:) Wiele czasu spędzilismy na rozmowach i ustaleniach.... Smile

Znamy ich produkcje od podszewki i w tym wypadku wiem, co piszę Smile

Konstrukcja poduszek w siodle sowieckim jest niemal identyczna jak w siodle polskim wz.25. Miejsce ich mocowania ma drugorzedne znaczenie. Istotne było, by siodła były wygodne, funkcjonalne i tanie. A dodatkow tak zamocowane poduszki bardzo dobrze uginaja sie w płaszczyźnie poprzecznej i nie usztywniają niepotrzebnie siedziska. Austriackie miały mostek. Czasem zdarza się, ze siodła nie mają żyłowania jak w siodłach brytyjskich, gdzie pergamin zastępowano taśmami parcianymi. Ale wówczas, własnie dlatego, ze nie było zyłowania siedziało sie na wahliwym hamaku a obciązenie było równomiernie rozkładane przez siedzisko wykonywane z grubej byczej skóry. Siodło było elastyczne i przez to wygodne. A wz. 36 ma poduszki zamontowane tak, ze własniwie do niczego sie nie przydają.

Siodła dawne, np. terlice uzywane niemal w niezmienionej formie od XV do czasów napoleońskich i później to zupełnie inny rodzaj siodła, trudno porównywac siodła z tamtego okresu i siodła XX wieczne. MacClellan to jeszcze inna bajka.

Poduszki kolanowe zaczęto stosować od momentu, kiedy upowszechnił sie "naturalny system jazdy" Federico Caprilliego. Diametralnie zmienił on dosiad a co za tym idzie i wymagania stawiane siodłu.

I ostatnia sprawa:)
jeśli dobrze zrozumiałem, Tobie chodzi o przystułki zapinane na knopiki. Hmmmm nie wiem, nie mam pod reką instrukcji taborowej, ale...to zapięcie było standardowe i dokładnie skopiowane z owej instrukcji. Zdaje się, ze Ty zwracasz uwage na mniej istotny element, jakim jest w tym wypadku wygląd Smile

Albo tez.....wziąłeś na wzór ogłowie wz.36.

Bazyl · Wysłany: Wto 12:37, 17 Mar 2009 Temat postu:

Ok wróćmy do korzeni czyli jak się orientuje narazie jedyny znany obraz autentycznego ogłowia wz 27 z instrukcji taborowej s. 359:

[link widoczny dla zalogowanych]

Pozwoliłem sobie zaznaczyć o co mi chodzi kółkiem. Myśle, że różnice są wyraźne. Dalej jak ja to zrobiłem:

[link widoczny dla zalogowanych]

I widok ogólny kantara, obok leży kantar wz 36 (do poprawki - za duże pierścienie). Wiadomo czarny wz 27, brąz wz 36.

[link widoczny dla zalogowanych]

Na targach rozmawiałem z kobietą znajdującą się wtedy na stoisku nt. znajdującego się tam siodła wz 36. Możliwe, że coś pokręciłem, niemniej ciągle uważam, że dawniejsze wykonania były lepsze jakościowo przynajmniej w sensie materiału.

Z poduszkami siodła rosyjskiego się nie zgodze, zaczynałem swoją przygode z siodłami ławkowymi właśnie od ruska i jego remontu. Wg mnie punk zaczepienia ma tu kluczowe znaczenie, zwłaszcza przy już wiekowym wkładzie. I tutaj niestety jedyne zdjęcie jakie zachowałem z rozbiórki tego siodła na którym widać poduszki:

[link widoczny dla zalogowanych]

Poducha jest zaczepiona na tych samych otworach co żyłowanie mostu, a część wypchana wyraźnie znajduje się poza linią mostu. Przy takim zużyciu jak widać na zdjęciach poduszki pod naciskiem są oklapnięte i i tak się siedzi na moście. A tańsze zdaje się jest przyszycie poduszek do siedziska, zwłaszcza jeżeli terlica i pokrycie są kupowane jako oddzielny produkt o czym mówi WT rzędu wz 36. Przy czym cały czas zgadzam się, że są bezużyteczne.

A jeśli idzie o poduszki kolanowe to tylko zwróciłem uwagę na specyficzne rozwiązanie tej kwestii w siodłach UP wzoru 1902 roku, protoplasty wz 25, w których tę rolę spełniają wyściółki ławek i tu skan angielskie instrukcji:

[link widoczny dla zalogowanych]

I ciekawostka, protoplasta polskich ogłowi, ogłowie brytyjskie:

[link widoczny dla zalogowanych]

Pozwoliłem sobie z lekka przeedytowac linki, zeby działały

Lookie · Wysłany: Wto 13:06, 17 Mar 2009 Temat postu:

Co do naszego kantara...faktycznie!!! Nie zauważyłem tego... szkoda:( Dzieki za wskazówkę Smile

Co do poduszek w sowieckim i polskim siodle....nie bardzo rozumiem do czego zmierzasz?? Uważasz, ze to niepotrzebne?? Piszesz, ze poduszki w siodle. wz.36 sa nie potrzebne, a jkednoczesnie...krytykujesz inna konstrukcję Smile

Oczywiście siodła wz.25 sa w pewnym stopniu wzorowane na siodłach brytyjskich, ale tylko w pewnym stopniu. Nie przeceniałbym ich tutaj. Polskie siodła nie były gorsze, co wiecej osobiście uważam, ze były lepsze niz pierwowzór.

No i co do ostatniej fotki...kantaroogłowie były stosowane w każdej armii. także w austriackiej, pruskiej czy francuskiej. I wszystkie były do siebie podobne, zatem znów nie zgodze się, ze akurat brytyjskie jest protoplastą polskiego:)

ale temat jest bardzoe ciekawy i fajnie , ze ktoś ma ochote go rozwijac.

Bazyl · Wysłany: Pią 12:16, 27 Mar 2009 Temat postu:

O ile wz 25 to faktycznie zlepek różnych rozwiązań, to wz 27 i 36 na 100% wywodzą się z ogłowia brytyjskiego. Prawdą jest, że wiele armi używało kantaroogłowi ale tylko brytyjskie ma pewne cechy szczególne, które znam jeszcze tylko z polskich ogłowi. Wspomogę się tu brytyjską instrukcją wykonawczą i zdjęciem z poprzedniego postu (będe wdzięczny za ewentualne poprawki linków). Zwracam również uwagę na daty w tekście abyśmy znali przybliżony okres.

Na początek kantar:
[link widoczny dla zalogowanych]

Jak widać ogólna budowa zbliżona do wz 27/36, zwróce jednak uwagę na przystułki zapinane na knopiki o których dużo już mówiliśmy, nie znam innego wzoru z takim rozwiązaniem, przy czym odwołam się również do zdjęcia na którym widać dokładnie ich kształt (poniżej). Druga rzecz na którą warto zwrócić uwagę to zastosowanie podwójnej wsówki na nagłówku jak we wz 27.

I część munsztukowa i tutaj znane już zdjęcie z tego względu, że w instrukcji jest troche inne ogłowie przewidziane do munsztuka a tu mamy pelham i pięknie można porównać z wz 36:
[link widoczny dla zalogowanych]

Proste rozwiązanie identyczne jak we wz 36 z jednostronną regulacją.

A tutaj druga strona z instrukcji, może ktoż mi pomoże wykombinować jak łączył się munsztuk z policzkami:
[link widoczny dla zalogowanych]

Zwróce teraz uwagę na różnice. Przede wszystkim umieszczenie sprzączki policzka kantara z prawej strony od zadu. Dzięki temu policzka kiełznowe lepiej się układają, wada to oczywiście brak jednostronnej regulacji. W miejscu więzadła jest zaszyty krótki pasek, wogóle więzadło jest chyba typowo polskim rozwiązaniem. Nie ma też skośników, a ich rolę spełniają kwadratowe okienka, tutaj rozwiązanie polskie mimo większej komplikacji produkcji wydaje mi się lepsze ze względu na oczywistą większą wytrzymałość pierścieni. Przewaga zastosowania wsówek w podgardlu i podbródku przy pierścieniach w polskich ogłowiach jest oczywista.

Jeśli idzie o siodła po prostu wyrażam swoją subiektywną opinię. Nie uważam, że poduszki są nieprzydatne ale na ogół ich działanie wydaje mi się ograniczone. Zwyczajnie można to by było zrobić lepiej jednak ze względu na zgodność historyczną możliwości zmiany są ograniczone. Oczywiście każdy poprawiony model winien być lepszy od poprzednika jednak w moim przekonaniu często jest tak, że nowy wzór ma swoje plusy i minusy a ich zestawienie dopiero znamionuje dokonany postęp. Nawiasem mówiąc gdzie ten postęp jak na rynku pojawiło się niedawno niemieckie siodło trekingowe (ach te modne słówka), które właśnie bazuje na siodle UP z 1902 roku w tym posiada zdaje się prawie nie zmienioną terlicę z pasami parcianymi. Pozostaje zakończyć, że kiedyś robiono wszystko lepiej... Wink

poprawiłem linki, tak, by otwierały swoja zawartość

Lookie · Wysłany: Pią 12:36, 27 Mar 2009 Temat postu:

Pieknie to wszytko wyłozone:)
Oczywiście w pełni się z Tobą zgadzam co do wzorów i zapożyczeń.

Munsztuk zaczepiano o pierscienie montowane w końcach nagłówka. Podobne rozwiązanie stosowala kawaleria polska, z tym, ze polskie munsztuki miały taki fajny "zatrzask" a własciwie blokadę, w postaci luźno opadajacego ogniwka zapobiegajacego wypięciu.

Co do poduszek.....spotkałem sie z opinią, ze zmodernizowane siodło wz.36 jest uwstecznieniem i mocno nieudaną konstrukcją. W porównaniu z siodłem wz.27 trudno sie z tym nie zgodzić. jest twarde, niewygodne ale...tańsze:)

na szczeście.... ja uzywam wz.27:)

Łuki · Wysłany: Pią 12:41, 27 Mar 2009 Temat postu:

Co do linków z obydwu postów to: "HTTP 403 Forbidden" Sad

Bazyl

A oto i efekt końcowy:

[link widoczny dla zalogowanych]

łooo tym razem mi wyszło Shocked

Pozwoliłem sobie przeedytować swoje poprzednie posty aby wyświetlały się zdjęcia zamiast linków. Mam nadzieję, że wszyscy je widzą a nie tylko ja. Wink

Łuki

Temat co prawda stary, ale co jakiś czas warto sobie go odświeżyć, zwłaszcza wtedy gdy nie wszystko do końca pasuje.

Czaprak to rzędu wz.25 jest opisany i pokazany w Instrukcji Taborowej. "Wykonany jest z dwóch kawałków wojłoku, pokrytych skórą, łączącą obie połowy. Przednią krawędź tworzy wałek (zwany pauszą), również obszyty skórą. Na przedzie czapraka naszyte są przepusty do rzemieni trocznych, niżej zaś naszywy (przednie) z czworokątnemi strzemionkami (przedniem i tylnem). Takie same naszywy, trochę dłuższe, naszyte są wtyle czapraka, W strzemionka naszyw zakłada się rzemienie troczne. Powyżej naszyw tylnych są przyszyte rzemienie czaprakowe (przystułki wgórę a zapinki wdół), któremi przypina się czaprak do ławek terlicy. Do łęków podwiązuje się czaprak zapomocą troków surowcowych (przedni i tylny), przepuszczonych przez otwory w czapraku. Na tylny trok nasunięty jest krążek z twardej skóry, zapobiegający rozerwaniu się skóry czapraka. W dolnych rogach przyszyte są skórzane guziki do przypięcia potnika."

Tak wygląda czaprak według Instrukcji:

A tak oryginalny:

Natomiast w pełni stroczony rząd wygląda tak jak na poniższym zdjęciu:

Tymczasem kolejny raz przeglądając książki i zdjecia ponownie trafiłem na zdjęcie z ksiązki P. Zarzyckiego "Artyleria konna w 1939 roku".

Zdjęcie opisane jest błędnie jako zwiad 7 D.A.K., ale nie to jest w nim najistotniejsze. Rzędy to oczywiście wz.25, stroczone wg regulaminu z 1930 roku, ale coś mi nie pasowało. I są to właśnie czaparaki. A dokładniej ich tylne krawędzie i narożniki. Jeżeli porówna się to zdjęcie z wcześniejszym to wyraźnie widać, że czapraki są krótsze (mniej wystają poza krawędź sakwy) oraz mają zaokrąglone narożniki a nie ścięte na ostro.
Pierwsza myśl jaka mi przyszła do głowy to, że zastosowano czapraki z rzędów wz.36, ale jak tego dowieść? Nic trudnego - wystarczy stroczyć siodło wz.25 raz z czaprakiem wz.25 i raz z wz.36. No i zrobić zdjęcia, które prezentuję poniżej Wink

Wnioski nasuwają się same...

Teraz pozostaje jeszcze próba pełnego troczenia i terenowa oraz szukanie dalszych zdjęć archiwalnych w konfiguracji 25/36.

Paweł_39

No proszę

Czyli wchodzimy w kombinację 25/36? Very Happy

Łuki

Rzędy wz.25 w 7 D.A.K. wprowadzono dopiero około roku 1937 wiec taka kombinacja byłaby możliwa jeżeli była powszechna. Bo np. jest ryzyko, że na zdjęciu z Zarzyckiego są tylko testy skoro jest ono ze Szkoły Artylerii w Toruniu.

No i zdjęcie ogn. Piaseckiego z 1938 roku pokazuje, że czaprak ma wałek na przedzie. Z drugiej strony czaprak nie wygląda na specjalnie długi (moim zdaniem kończy się zaraz przy końcu szabli, a ta nie wystaje poza krawędź sakw).

Trzeba szukać dalej Wink

Piotrek

Nasz czaprak jest po prostu za długi. Czapraki wz. 25 jakiś używa 7 PSK są zdecydowanie krótsze, kończą się zaraz za sakwami.

Łuki

Piotrek. Zobacz na zdjęcie Świeckiego i to jak daleko wystaje czaprak.

Piotrek

Fakt, ale z kolei u Piaseckiego już nie. Być może potwierdza to tezę o sporej dowolności w szyciu rzędów wz. 25.