www.7dak.fora.pl

Schrek

Panowie zwracam się do was z prośbą o pomoc w zebraniu materiałów na
temat aspektów oddziaływania dowódcy na podkomendnych.
Poszukuje przykładów z książek, pamiętników, relacji itp. na
następujące zachowania i relacje. Sam mam wiele takich przykładów ale
im więcej tym lepiej stąd zwracam się do was o jakieś sugestie.

Wyszkolony dowódca, który walczy wraz z dobrze wyszkolonymi
żołnierzami i ich akcja bitwa, zadania kończy się:

-sukcesem pomimo niesprzyjających warunków (od psychologicznych (np.
zmęczenie, nastawienie itp. po warunki atmosferyczne, tak naprawdę
każde proste do zdefiniowania)

-fiskiem z uwagi na powyższe.

Wyszkolony dowódca dostaje nie wyszkolonych żołnierzy i mamy przypadki
jak wyżej.
Nie wyszkolony dowódca dostaje wyszkolony oddział i mamy przypadki jak wyżej.
Nie wyszkolony dowódca dostaje nie wyszkolony oddział i mamy przypadki jw.

w skrócie chodzi mi o jakieś relacje mówiące o współżyciu negatywny
jak i pozytywnym dowódca a oddział z relacja z jednej jak i drugiej
strony.
Jeśli chodzi o okres to tak naprawdę jest mi obojętnie ale preferuje
konflikty XX wieczne.

Z góry dziękuje za podpowiedzi.

pozdrawiam

Mikołaj

Piotrek

F. Skibiński "Ułańska młodość" - przykład płk. Trzaska - Durskiego jako niekompetentnego dowódcy 10 BK.

W zasadzie cały szklak WBK i jej pułków wraz z naszym Dywizjonem. Niesłabnący chart ducha i morale, karność żołnierzy w obliczu zmęczenia i nieustannej przewagi wroga. Doskonale wyszkoleni dowódcy. Przykłady :
- kpt. Edward Nagórski dowódca 1. baterii 7 D.A.K. opisywany we wspomnieniach i relacjach jako arcymistrz artyleryjskiej sztuki.
- płk. Stanisław Królicki dowódca 7 PSK - zmarły z ran podczas przebijania się przez Kampinos - siła spokoju, opanowani, zdecydowania, a kiedy trzeba, w pierwszej linii prowadził natarcie.

PREZESIK

Ze wspomnień gen. Bryg. Romana Abrahama: „Od pierwszych dni wojny w dowódcy 7 dywizjonu artylerii konnej i świetnie zgranym zespole tego oddziału miąłem najsilniejsza podporę i gwaranta powodzenia w boju. Pełne wzajemne zrozumienie, pasja jak najszybszego starcia z nieprzyjacielem i otwarcie ognia bez względu na warunki były cecha wszystkich żołnierzy dywizjonu. Należą im się słowa gorącego uznania za Walewice, Psary – Polesie, Brochów i Zamość, za umiejętność scentralizowanego działania dywizjonu, za żywienie ognia; nigdy nie zabrakło nam amunicji”

kiler

Pewnie trochę za późno, ale warto w tym wątku wspomnieć o "Bateria została" Zawilskiego. Opisuje on odwrót rozbitych podczas natarcia na Dobrzyków oddziałów 61pp i problem jaki miał autor z opanowaniem panicznej ucieczki tych żołnierzy z powodu śmierci prawie wszystkich oficerów i "ukryciu się" w grupie rozbitków (prawdopodobnie zdarciu dystynkcji w obawie przed dostaniem się do niewoli) wszystkich podoficerów - jego refleksje doskonale pasują do tematu tego wątku, a jego sposób na powstrzymanie uciekających - prawdziwy majstersztyk Wink

Lebioda

Pozwole sobie zacytować: "Kawaleria Samodzielna Wojska Polskiego w Bitwie nad Bzurą":

„Wcentrum walki - pisze gen. Abraham - spotykam pułkownika Królickiego, który z niewzruszonym spokojem i bezprzykładną odwagą kieruje bojem. Jest wszędzie tam, gdzie napór wroga najsilniejszy, a straty własne największe. Ratuje przegrane spotkanie. Pod ogniem odbiera meldunki, stojąc i nakazując innym kryć się. Na zwracane uwagi i prośby, by sam się chronił odpowiada:
- Żołnierz musi mieć przykład dowódcy i widzieć jego spokój w ogniu.
Nic więc dziwnego, że taka postawa udziela się jego podkomendnym, pozwala przezwyciężyć kryzys w walce" - strona 174

Przypis: R. Abraham, Wspomnienia wojenne..., s. 95.

Lebioda

Z ciekawostek - książka ta co wyżej str 169:

Należy podkreślić, że Niemcy, którzy dzięki rozwiniętej sieci wywiadu dobrze znali nastroje w armii i społeczeństwie polskim, z respektem odnosili się do walorów
bojowych naszych żołnierzy.
W wojskowo-geograficznym opisie Polski, który otrzymały jednostki mające
uczestniczyć w inwazji oceniono je następująco:

„Pod dobrym dowódcą Polak jest dzielnym żołnierzem. Jest brawurowy,
niewymagający, chętny, twardy i wytrzymały w marszu, lepszy w natarciu
aniżeli w obronie".