www.7dak.fora.pl

Łuki

1. Torba polska (opisana w Instrukcji Taborowej z 1930 roku)

Ma kształt prostokąta o wymiarach 33x13x8cm.
Wykonana jest ze skóry. Tylna ścianka wystaje ponad górną krawędź torby i tworzy pokrywę. Pokrywa zapina się przystułką na sprzążkę przyszytą na przedniej ściance torby. Na ściankach bocznych i dnie naszytych jest pięć przepustów wzmocnionych nitami do rzemienia nośnego. Rzemień nośny okala torbę i zapinany jest na sprzążkę. Na przedniej ściance pod pokrywą znajduje się kieszeń na podkowiaki i hacele. Kieszeń ma klapę zapinaną na skórzany guzik. Wewnątrz torby są wszyte gniazda na narzędzia.

Zawartość:
- 1 klucz do haceli
- 1 młotek podkówniak
- 2 noże do kopyt
- 1 obcęgi do rogu
- 1 obcęgi do podkowiaków
- 1 rozkuwacz
- 1 tarnik do kopyt

2. Torba niemiecka (Beschlagzeugtasche für berittenes)

Ma kształt prostokąta o lekko zaokrąglonym dnie.
Wykonana jest ze skóry. Tylna ścianka wystaje ponad górna krawędź torby i tworzy ucho do zawieszania na siodle. Pokrywa jest przyszyta do tylnej ścianki. Pokrywa zapina się przystułką na sprzążkę przyszytą na przedniej ściance torby. Przednia ścianka torby składa się z dwóch części. Dolna przyszyta jest do dna i bocznych ściankę torby. Górna część przedniej ścianki przyszyta jest jedynie na krawędzi dolnej i można ją odchylać dla lepszego dostępu do wnętrza torby. Wewnątrz torby naszyte są kieszonki i gniazda na narzędzia. Do wnętrza torby wkładany jest również dwuczęściowy wkład z naszytymi gniazdami na narzędzia. W górnej części na bocznych ściankach torby przyszyta jest przystułka i sprzążka. W dolnej części przyszyte są dwie sprzążki. Na tylnej ściance przynitowany jest rzemień z przystułką i sprzążką. Rzemień ten stanowi odciąg stabilizujący torbę w trakcie jazdy i zapinany jest wokół przystuły popręgowej.
Torba mocowana jest na lewej ławce z tyłu siodła.

Zawartość:

- 1 Hufbeschlaghammer m. 325mm lg. Stiel,
- 50 Hufnägel,
- 1 Hufraspel 300mm lg,
- 1 Lochdorn,
- 1 Nietklinge,
- 1 Rinnhufmesser,
- 1 Behalter zum Rinnhufmesser,
- 1 Schraubstollenschlussel,
- 1 Unterhauer 95mm lg.
- 1 Hufbeschlagzange mit Nietvorrichtung, 300mm lg.

3. Torba niemiecka (Beschlagzeugtasche für unberittenes Hufbeschlagpersonal)

Ma kształt prostokąta o wymiarach 32x25x5cm.
Wykonana jest ze skóry. Tylna ścianka wystaje ponad górną krawędź torby i tworzy pokrywę. Pokrywa zapina się przystułką na sprzążkę przyszytą na przedniej ściance torby. Rzemień nośny składa się z dwóch części przyszytych do ścianek bocznych i spinanych ze sobą za pomocą sprzążki. Na przedniej ściance pod pokrywa naszyta jest półokrągła sznurowana kieszeń.

Zawartość:

- 1 Handhammer mit 300mm lg. Stiel,
- 1 Hufbeschlaghammer m. 325mm lg. Stiel,
- 50 Hufnägel,
- 1 Hufraspel 300mm lg. Stiel,
- 1 Nietklinge,
- 1 Rinnhufmesser,
- 1 Behalter zum Rinnhufmesser,
- 1 Schraubstollenschlussel,
- 1 Unterhauer 95mm lg.
- 1 Feuerzenge 300 mm lg.
- 1 Hufbeschlagzange mit Nietvorrichtung, 300mm lg.

Piotrek

Łuki, zdjęcia nie działają.

Paweł_39

Dwa kadry z filmu wyszkoleniowego artylerii z 1935 r.
Po lewej pomocnik podkuwacza - po prawej podkuwacz pracujący pilnikiem. Po chwili kończy i podnosi ciemną skórzaną polską torbę podkuwacza. Pomocnik ma tymczasem coś brezentowego, obszytego skórą. Torba wygląda identycznie jak inne torby specjalne opisane w albumie z Wojska Polskiego z 1933 r.

makul

Połączone z tematem podkuwacza - w sakwie była podkownica i hacele. Jak w takim razie ma się do siebie torba i podkownica? Czy podkuwacz wyjmował z sakwy podkownice i wkładał sobie do torby czy poprostu w torbie był odrębny zestaw? Gdzie była używana torba - a gdzie podkownica ?
Rozumiem, że w torbie były również narzędzia ale czy tylko czy przenoszono w nich też podkownicę?

Paweł_39

Podkuwacz kuł konia na polowo z użyciem jego własnych haceli i podków, z podkownicy, znajdującej się albo w sakwie, albo biedce, taczance itd. Nie nosił ze sobą całego majdanu, tylko torbę z narzędziami.

makul

Oki,
Czyli narzędzia w torbie, podkowy i hacele w podkownicy- w sakwie. A jeszcze odnośnie wyposażenia torby - klucz do haceli. Na rysunkach widzę taki esowaty. Natomiast mam klucz w formie strzałki. Czy któryś obowiązywał do jakiegoś okresu czy może pochodził z obcych armii?
Pozdr,
makul

Łuki

W instrukcji taborowej pokazane są oba klucze - esowaty i prosty. Jeszcze nie doczytałem dlaczego był stosowane oba Wink

EDIT.

Klucz do haceli opisany w Instrukcji Taborowej w rozdziale "Sprzęt pomocniczy. Przybory końskie"

Wg opisu jest to prosty, płaski kawałek stali z dwoma kwadratowymi wycięciami na końcach, dostosowanymi do wymiarów stopki hacela - 14,5 względnie 16,5mm.

Klucz do haceli opisany w Instrukcji Taborowej w rozdziale "Sprzęt pomocniczy. Narzędzia. Zestaw majstra podkuwacza"

A taki klucz udało nam się zakupić.

Łuki

A skoro został podniesiony temat podkownic.

Instrukcja Taborowa opisuje trzy podkownice. Podkownicę skórzaną, brezentową oraz austriacką. Podkownica skórzana jest to woreczek z miękkiej skóry z trokiem do ściągania. Podkownica brezentowa jest wykonana tak samo jak skórzana.

Podkownice skórzane były przedmiotami dodatkowymi rzędów wierzchowych (szeregowych i oficerskich). Natomiast brezentowe były przedmiotami dodatkowymi rzędów jucznych oraz uprzęży artyleryjskich i taborowych.
Polska podkownica była najprawdopodobniej kopią podkownicy rosyjskiej (zbliżone wymiary i budowa).

Przy okazji wychodzi pewna ciekawostka. Instrukcja Taborowa nie podaje wymiarów podkownic. Udostępniony nam oryginał podkownicy skórzanej ma wymiary 20 x 15cm. Natomiast Istnieją jeszcze WT z 1934 roku na większą podkownicę brezentową o wymiarach 26,5 x 21cm mieszczącą dwie podkowy oraz w kieszonce 8 haceli i 16 podkowiaków.

Na zdjęciu jest oryginalna podkownica skórzana oraz kopia podkownicy brezentowej wg WT z 1934 roku.

Paweł_39

Pruska podkownica.

prezio

Gdzie była przewożona?

Łuki

Generalnie pruskie (niemieckie) rzędy kawaleryjskie M98 na lewej sakwie miały naszytą integralną podkownice i nigdy nie widziałem aby wożona była osobna podsuwnica taka jak powyżej.

Natomiast rzędy artylerii polowej Bocksattel M73 nie miały podkownicy na sakwach tylko osobną kieszonkę podobną do powyższej. Zapinano ją z prawej strony tylnego łęku siodła konia podręcznego.

Podkownica taka była też pewnie używana w taborach.

Alberto

A który model był na wyposażeniu biedki?