www.7dak.fora.pl

sarna

Pluton łączności pułku PAL-u:
- 2 piesze patrole telefoniczne
- 2 sekcje polowych łącznic telefonicznych (ŁP-10)
- 1 sekcja radio z radiostacją (N-1/T)
Pluton łączności dywizjonu (x 3 dywizjony PAL-u)
- 2 piesze patrole telefoniczne
- 1 konny patrol telefoniczny
- 2 sekcje polowych łącznic telefonicznych (ŁP-6) oraz 2 sekcje radio z radiostacjami (N-2/T)
Drużyna łączności (x 9 baterii PAL-u)
- 3 piesze patrole telefoniczne
- 1 konny patrol telefoniczny
- 1 sekcja polowej łącznicy telefonicznej (ŁP-6)

Zdjęcie = konny patrol telefoniczny dywizjonu/baterii PAL,
widoczni są wszyscy oprócz koniowodnych tj. dowódca/telefonista, tyczkowy, kablowy.

Paweł_39

No napisałem wyżej nad zdjęciem, że PAL Wink

Sarna, masz ten regulamin wojsk i oddziałów łączności dotyczący ruchu telefonicznego 1937? Operuję na podstawie instrukcji łącznosci z SPRAi regulaminu budowy linii telefonicznej oraz tekstów o budowie linii konno.

Bryl

To mam z regulaminów łączności, mogę zrobić skany jak potrzebujesz Paweł_39 coś z tego.

[link widoczny dla zalogowanych]

Bryl

Paweł_39

Najbardziej to by się przydał skan regulaminu ruchu łączności 1937. Budowę linii telefonicznej mamy. Szukam jeszcze świetlnych środków łączności.

Ze sprzętu w naszym posiadaniu obecnie znajdują się:
- Zwijak kablowy wz.24
- 3 bębny kablowe wz.24 (i kilka sztuk wykopanych, niewyremontowanych)
- 1 telefon AP-36
- 2 telefony w puchach od AP-36
- Szpilka uziemiająca do telefonu
- latarka łączności
- Torba narzędziowa z etatem
- Kopia tyczki z rososzką

W budowie nosidło do bębnów. W planach w głowie, może kiedyś juk telefoniczny.

Piotrek

Juk telefoniczny? O tych planach to nie słyszałem Wink

Jakaś moda na juki ostatnio zapanowała Wink

A może by tak z rozmachem, taczankę łączności?

Paweł_39

Hehehe, napisałem, że to w głowie, może kiedyś. Wiesz, Waltery zrobią, to człowiek na gotowe wejdzie...

sarna

Niestety tego nie mam - musiałbym wypożyczyć, ale ju widzę jest odpowiedź i pomoc.

Paweł_39

Kolejne zdjęcie konnego patrolu telefonicznego. Telefon w drewnianej obudowie AP-27.

kowalinho

Ale styrane te drelichy chłopaki mają. Klymat jest.

Alberto

Fajnie by było gdybyście dla smaczku zrekonstruowali taki telefon. Dużo roboty, ale niepowtarzalny widok na rekonstrukcji. Wink

W razie potrzeby służę zjęciami mojego AP 27 Smile

[link widoczny dla zalogowanych]

Paweł_39

Robią to już koledzy z 10 pułku piechoty. Telefony drewniane w większości zniknęły z broni jezdnych w II połowie lat 30-tych. U nas telefony AP-36.

Alberto

Ale mi się bardziej podobają. Very Happy

jarema

Ale w broniach jezdnych ich nie było.

Alberto

A kto powiedział że ja jestem w broni jezdnej? Smile

Mnie nie stać na konia, choć jeździć troche umiem.. Cool

dobra, już nic nie mówię, bo offtopic robie, wybaczcie.

Paweł_39

Jak napisałem Smile

Koledzy z 10 pułku piechoty robią kopię tego telefonu Smile

My mieliśmy robić, ale w 7 DAKu nie było, więc nie ma potrzeby Smile

Paweł_39 · Wysłany: Wto 16:26, 20 Mar 2012 Temat postu:

Budowy patrolu ciąg dalszy. Nowy element wyposażenia.

Torba stacyjna łączności

Torba służyła do przenoszenia małego zestawu kancelaryjnego. Znajdowała się na wyposażeniu patrolu telefonicznego DAK.

W skład małego zestawu kancelaryjnego wchodziło:
- 2 x blok telegraficzny mały
- dziennik korespondencyjny
- 50 x nalepki z orłem,
- 3 x ołówek atramentowy
- 1 opakowanie kalki kancelaryjnej,
-

Piotrek · Wysłany: Wto 16:43, 20 Mar 2012 Temat postu:

Ładna

Kto szył, Konieczny czy Zając?

Paweł_39 · Wysłany: Wto 16:50, 20 Mar 2012 Temat postu:

Konieczny. Kamil się nie podjął, bo jeszcze nie ma takiej maszyny.

Piotrek · Wysłany: Wto 17:12, 20 Mar 2012 Temat postu:

I takie podejście lubię - jeszcze nie ma Wink

Paweł_39 · Wysłany: Wto 17:18, 20 Mar 2012 Temat postu:

No "taka" maszyna leży w Poznaniu u Arabów Smile

jarema · Wysłany: Wto 17:33, 20 Mar 2012 Temat postu:

Jakich Arabów?

Paweł_39 · Wysłany: Wto 17:40, 20 Mar 2012 Temat postu:

Oj strony Wzgórz Golan mi się pomyliły ;D

jarema · Wysłany: Wto 19:42, 20 Mar 2012 Temat postu:

aj waj!

Schrek · Wysłany: Wto 22:42, 20 Mar 2012 Temat postu:

Paweł_39

Łączność w 7 DAK - struktura

„Jest wszystko jedno, czy wojska idą w swoim wojennym rozwoju od objęcia przestrzeni widocznej gołym okiem, za tym z połączenia łatwymi, dla których starczą nogi ludzkie i końskie, do przestrzeni znacznie większych, sięgających nieraz dziesiątki kilometrów, tak jak jest obecnie, gdzie szukać już trzeba rozwiązań technicznych urządzeń, które połączenia jednak dają zawsze jedno i to samo wojsko musi być łączone w swoich wysiłkach, w swojej pracy, tak aby krew nie darmo i niepotrzebnie się nie lała. ”

Józef Piłsudski
27.III.1929

Dywizjon Artylerii Konnej kojarzy się wyłącznie z armatami, zaprzęgami, przodkami. Obraz artyleryjskiego fachu byłby jednak niepełny bez wspomnienia o nerwie artylerii czyli o łączności. Bez łączności artyleria jest ślepa. Punkty obserwacyjne nie są w stanie przekazywać informacji niezbędnych do prowadzenia ognia pośredniego, a dywizjon nie jest w stanie współpracować z kawalerią, co jest przecież jego podstawowym zadaniem. Jak więc wyglądała struktura, zadania i sprzęt 7 Dywizjonu Artylerii Konnej w sierpniu 1939 r.

por Adam Stanisław Chmiel - dowódca plutonu łączności 7 DAK w 1939 r.

PLUTON ŁĄCZNOŚCI
Łączność w 7 DAK należy podzielić na łączność poziomu dowództwa i poziomu baterii. W ramach dowództwa 7 DAK znajdował się pluton łączności, dowodzony przez por. Adama Stanisława Chmiela. Podoficerem łączności był plutonowy Hieronim Michałek. Struktura pocztu dowódcy plutonu łączności wyglądała następująco:
1) Oficer łączności – poruszał się na koniu wierzchowym
2) Luzak dowódcy (uzbrojony w kbk);
3) Podoficer łączności;
4) Podoficer sprzętowy;
5) 2 gońców motocyklowych (dwa motocykle Sokół 1000)

Pluton łączności podzielony był na sekcję telefoniczną i sekcji radio.

PLUTON ŁĄCZNOŚCI - SEKCJA TELEFONICZNA
Sekcja telefoniczna zapewniała łączność kablową dowództwa z bateriami.
W ramach sekcji znajdowała się centrala telefoniczna Centrala telefoniczna 7 DAK była wyposażona w łącznicę telefoniczną ŁP-10 wz.33. Obsługa centrali składała się z:
1) Podoficera;
2) 2 telefonistów;
3) Luzaka;
4) Woźnicy z wozem sprzętowym (taczanka telefoniczna wz.36)

W ramach sekcji telefonicznej operowały także 4 patrole telefoniczne konne (4 podoficerów, 16 szeregowych). Patrol składał się więc z 1 podoficera i 4 szeregowych. Były to patrole telefoniczne budowlane, których podstawowym zadaniem było rozwijanie linii telefonicznych. W każdym patrolu znajdował się także koń juczny.
Ponadto do sekcji dodano patrol telefoniczny konny - reperacyjny (dowódca podoficer, tyczkowy, kablowy i dwóch koniowodnych).

1928 r. Drużyna łącznosci 7 DAK

PLUTON ŁĄCZNOŚCI - SEKCJA RADIO
Sekcja radio w ramach dowództwa 7 DAK miała zapewnić łączność radiową DAK-u z dowództwem brygady, wspieranymi pułkami oraz dowództwa z poszczególnymi bateriami. Etatowo w 7 DAK powinny znaleźć się 4 radiostacje, typu N2T. Radiostacja przewożona na taczance. Każdy patrol radio składał się z:
1) Dowódcy patrolu – podoficer, konno,
2) 3 radiotelegrafistów – poruszają się na taczance,
3) Woźnica - porusza się na taczance,

W ramach sekcji radio znajdował się także patrol łączności z lotnikiem. Składał się on z dowódcy podoficera, pachtowego, 2 sygnalistów i 2 koniowodnych. Wszyscy poruszali się konno.

Ponadto w skład sekcji radio wchodził także oficer łącznikowy z luzakiem, podoficerem łącznikowym i 6 gońcami konnymi. Ich zadaniem było utrzymać łączność pomiędzy DAK, a wyższym dowództwem Brygady Kawalerii.

ŁĄCZNOŚĆ BATERII
Łączność na poziomie baterii znajdowała się w ramach sekcji łączności. Sekcją dowodził podoficer. We wrześniu 1939 r. funkcje te spełniali:
- I bateria 7 DAK - kpr. Władysław Nawrot,
- II bateria - kpr. Jan Danielak,
- III baterii - kpr. Leon Raszke,
W ramach sekcji baterii znajdowało się 5 patroli telefonicznych konnych i 2 wozy sprzętowe.

1930 r. - Drużyna łącznosći 7 DAK

Paweł_39

ŁĄCZNOŚĆ W 7 DAK - ZADANIA

Dywizjon artylerii konnej stanowi organiczną artylerię brygady kawalerii. Zgodnie z ogólnymi zasadami łączności to na artylerii spoczywa obowiązek nawiązywania łączności ze wspieranymi jednostkami. Za łączność od dywizjonu w górę odpowiadał oficer łączności (w 7 DAK por. Adam Chmiel). Do zadań oficera łączności DAKu należało:
- rozpoznanie i urządzenie stanowiska dowództwa dywizjonu,
- określenie planu budowy łączności,
- podział prac łączności między patrole łączności,
- rozmieszczenie posterunków i radiostacji,
- sporządzenie szkicu łączności.

Zwijakowy artylerii pomaga przetaczać armatę

Podstawową zasadą działania łączności jest zasada nakazująca ciągnięcie linii telefonicznej od mniejszej jednostki do większej. W strukturze łączności organizowanej przez dywizjon wyróżnia się dwie części – zewnętrzną i wewnętrzną. Sieć wewnętrzna zapewniała współdziałanie ze wspieranymi pułkami kawalerii. Sień zewnętrzna stanowiła sieć łączącą poszczególne pododdziały artylerii, jako sieć bojowa. Sieć zewnętrzna dzieli się na:
- sieć dowodzenia (od dywizjonu w górę),
- sieć ognia (łączność szczebla baterii),
- sieć obserwacji (łączność punktów obserwacyjnych),

Sieć bojowa zapewniała dowódcy DAKu łączność z przełożonymi bezpośrednimi, podwładnymi dowódcami, punktami obserwacyjnymi i sąsiednimi jednostkami artylerii, ze stanowiskami ogniowymi baterii, kolumnami amunicyjnymi Brygady Kawalerii.

Jedna z czterech radiostacji N2 z 7 DAK w sierpniu 1939 r., na przodku ppor. Terlecki

Dywizjon artylerii konnej łączył się własnymi środkami z dowództwem Brygady Kawalerii (zasada od małej jednostki do dużej). Jeśli działał wszystkimi bateriami, wysuwał swoją centralę telefoniczną z plutonu łączności bliżej stanowisk podległych mu baterii. Łączność telefoniczną do centrali dywizjonu ciągnęły już same baterie. Dowództwo łączyło się z punktami obserwacyjnymi oraz sąsiadującymi jednostkami – zawsze w prawo, patrząc na przeciwnika.

Bateria artylerii konnej łączyła się z centralą telefoniczną dowództwa DAKu i z własnymi punktami obserwacyjnymi, stanowiskiem ogniowym baterii i sąsiednią baterią. Jeśli baterie działały samodzielnie wraz z pułkami kawalerii, wtedy to bateria sama ciągnęła linię telefoniczną do centrali telefonicznej pułku kawalerii.
Do środków łączności dowództwa należą:
- telefon,
- sygnalizacja,
- gońcy,
- radiostacja,
W baterii łączność nawiązuje się z użyciem:
- telefonu,
- sygnalizacji,

Przy wspieranym pułku kawalerii powinien funkcjonować oddział łącznikowy, w skład którego wchodzi oficer łącznikowy, oraz odpowiednia liczba podoficerów, zwiadowców i żołnierzy łączności. Oficer łącznikowy powinien informować dowódcę pułku kawalerii o możliwym wsparciu artylerii dywizjonu oraz informować dywizjon o potrzebnym wsparciu i o żądaniach kawalerii. Oficer łącznikowy wraz z oddziałem zawsze znajduje się przy dowódcy pułku kawalerii.

W trakcie marszu ubezpieczonego brygady kawalerii, łączność baterii DAK przydzielonej do pułku kawalerii straży przedniej była z reguły podzielona na dwa rzuty. Pierwszy rzut łączności maszerował na czele straży przedniej, drugi na czele pododdziału artylerii straży przedniej. Kiedy straż przednia natrafiła na nieprzyjaciela, natychmiast przystępowano do budowy linii telefonicznej od punktu obserwacyjnego do baterii przedniej. Za pomocą sygnalizacji świetlnej organizowano doraźne połączenia z obserwatorem wysuniętym.

Podczas postoju dywizjonu, w przerwie marszu łączność organizowano za pomocą gońców i radiostacji.

W natarciu artylerii obowiązywała zasada centralizacji. Dowództwo DAK uruchamiało połaczenie do ośrodka łączności Brygady Kawalerii, oraz organizowano stanowisko łączności z lotnikiem. Tymczasem baterie uruchamiały sieć ogniową. Do głównego punktu obserwacyjnego budowano dwie linie telefoniczne. Wraz z posuwaniem się natarcia, obserwatorzy wydłużali linie sieci ogniowej. Nie wydłużano jedynie linii pomiędzy dywizjonem, a baterią.

Podczas obrony łączność powinna być przygotowana z odpowiednim wyprzedzeniem. Najpierw przygotowana zostaje łączność na potrzeby obserwacji ogniowej, a potem łączność dowodzenia. Ośrodek łączności dywizjonu powinien być zlokalizowany w pobliżu stanowisk baterii. Baterie podłączały się do niego oraz organizowały linie telefoniczne do głównych punktów obserwacyjnych. Wszystkie linie telefoniczne musiały być ześrodkowane w dowództwie baterii. Kolejna zasadą było, iż w obronie sieć dowodzenia była oddzielona od sieci obserwacji.

Podczas działań w warunkach szczególnych, jak walka w nocy, opóźnianie, walka o przeprawy, w lesie, obowiązywały zasady łączności takie jak w natarciu, obronie i marszu ubezpieczonym. Budową linii telefonicznej przez rzekę zajmował się szwadron łączności Brygady Kawalerii.

Paweł_39

Kolejny i ostatni z dużych elementów patroli telefonicznego 7 DAKu. Torba narzędziowa patrolu łączności. jest bardzo duża Smile

Wyprodukowana przez naszego Zająca, czyli sekcja intendentury Przemęt, która zaczyna mnie zastępować powoli Very Happy

pieczarka

Eeeeeeee. Taka poplamiona Smile

))

Paweł_39

Nie denerwuj mnie Wink

Jak mi kanonierzy wycior czyszczą nad torbą Very Happy

Nieszczenie sprzętu skarbowego Very Happy

Bryl

Zdjęcia przedmiotów z torby łączności i torba nowego typu łączności. Może to pomoże w rekonstrukcji zawartości torby.

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Torba nowego typu łączności wz 38,
Izolatory drewniane wz 32,
Rososzka wz 38,
Złącza kablowe wz 33,
Nóż kablowy wz 32,
Szczypce uniwersalne wz 32,
Świderek ślimakowy z rączka drucianą wz 32,
Rękawica skórzana wz 31,
Taśma izolacyjna- pudełko wz 31,
Wrotek do złączek rurkowych wz 32,
Topór II z pokrowcem wz 22,
Złącze do drążków rososzki.
Torebka łaczności na drobne elementy.

Bryl

Paweł_39

Torba wz.38? Masz na to dokumenty, skąd ta wiedza? Wcześniej jej nie widziałem, a ta Twoja ma większy sens w przypadku patrolu konnego.Ta nasza to polska odmiana torby francuskiej, starego typu średnio się na konia nadaje. Jakieś lepsze zdjęcia torby lub wymiary dałoby radę wstawić? Jeśli byś pokazał jej więcej to z chęcią zrobiłbym kopię tej małej.

Rękawica na zdjęciu to chyba nie wz.31 - na to dokumentację mam.

Wrotek do złączek rurkowych wz 32 - to tylko w zestawie do budowy linii stałych przy użyciu miedzianych rurek do stałego łączenia linii. Przy złączkach z bakielitu, jak na zdjęciu jest kompletnie zbędny.

Zajączek

Świetnie! Wielkie dzięki Bryl! Zdjęcia na pewno się przydadzą, szczególnie zdjęcia torby łączności wz.38, której jak mówił Paweł, chcielibyśmy zrobić kopię. Także przyłączam się do prośby o więcej zdjęć torby i wymiary. Smile

Bryl

Torbę posiadam juz kilka lat, i na jednym zdjęciu ją widziałem, do tej pory z dokumentacji z 1938 roku tylko w Rembertowie w Wojskowych Archiwach natrafiłem na informacje o torbie łączności i jej opis który pasuje idealnie do tej co mam tej na zdjęciu. Niestety nie miałem autoryzacji do robienia kopi dokumentów. Trzeba mieć odpowiednie dokumenty do tego w jakim celu i poparcie jakiejś placówki Historycznej czego ja nie posiadam. Odpisałem sobie tylko opis jej.
Torba jest ładnie sygnowana wytwórnia z Krakowa i datą 1938, stempel okrągły M.S.Wojski 12 i orzeł w środku skróty KZ W Ł ( Kontrolny Znak Wojsk Łączności ), na całości skóry od środka sa stemple na skórze KZ TAB 5. W torbie wyprute są kieszonki w środku, poza tym jest kompletna.
Pozostałe elementy to to co mi się udało regulaminowego zdobyć z narzędzi -elementów wyposażenia łączności .
Rękawica jest regulaminowa i w rzeczywistości wygląda tak jak na zdjęciu w regulaminie jest to rysunek poglądowy nie pokazuje rzeczywistego jej wyglądu, jest sygnowana producentem i datą 1932 stempel orzeł w środku KZ WŁ.
Jest pokazana dobrze na zdjęciach w podręczniku łączności z 1932 roku, jest taka sama.
Postaram się znaleźć trochę czasu i zrobić zdjęcia torby i detali.
Jeśli ktoś by miał jakieś zdjęcia z ta torba to było fajnie jak by wrzucił tu na forum.
Bryl

Paweł_39

Problem w tej rękawicy jest taki, ze jest na lewą rękę. Dla mnie to wyklucza jej użycie w konnych patrolach - regulaminy rozwijania linii konno nakazywały kabel prowadzić w prawej ręce. Ale może jest jakaś specjalnie dedykowana.

Jak znajdziesz chwilę, z chęcią tą torbę byśmy skopiowali - jest poręczniejsza konno niż ta starego typu, a do tej pory na zdjęciach artylerii konnej nie znalazłem toreb narzędziowych, więc nie wiem jaki wzór.

Bryl

Nie sugeruj sie ułożeniem rękawicy na zdjęciu . Rękawica jest uniwersalna tak samo wygląda z lewej jak i prawej strony można ją założyć na prawą rękę lub lewą, ma wzmocnienie na kciuk i pierwszy palec. Zrobie jej lepsze zdjecia.

Bryl

Bryl

Zdjęcia dodatkowe rękawicy.

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Bryl

Paweł_39

Faktycznie rekawica na obie strony Smile

fiku

fiku

O dzięki za poprawkę.

fiku

Jak trochę popiszę to będę mógł linki wklejać.
Swoją drogą to przepatrzyłem całą swoją kolekcję zdjęć i rękawic w nich jak na lekarstwo.

Paweł_39

Fiku, na zdjęciach jest równie mało toreb narzędziowych. Najwięcej to telefonów i zwijaków. Smile

A jeszcze mniej sprzętu widać u patroli konnych - zbieram te zdjęcia konnych telefonistów, jednak tam to wogóle mam wrażenie, że zostawiali wszystko na wozie, brali parę narzędzi do chlebaka i jechali.

fiku

Toreb to jest więcej i tylko jednego typu. Dlatego mnie ta torba Pawła jakoś do końca nie przekonuje, szczególnie że nowy typ torby powinien się np. pojawić np. w wyposażeniu nowych wozów łączności a tam królują torby "starego" typu.
Choć wszystko jest możliwe bo przed samą wojną był spory wyspy nowego wyposażenia, które znane jest ze znalezisk a brak do niego "kwitów".
Jak choćby te kołki uziemiające podobne do niemieckich śledzi od celty.

[link widoczny dla zalogowanych] (ten na górze)

Paweł_39

Mam nawet taki jeden oryginalny kołek.

fiku

No właśnie jest ich sporo z niewątpliwym wrześniowym rodowodem.
I świadczyło by to o tendencji do "miniaturyzacji" wyposażenia, może i podobnie było z torbą?

Paweł_39

Moim zdaniem, jeśli torba oryginalna, to musiała być dedykowana dla określonych oddziałów, np. konnych patroli, które nie ciągały linii na tyczkach, a po ziemi i potrzebowały w zasadzie połowy wyposażenia torby. Zostaje poczekać aż Bryl pokaże zdjęcia.

Paweł_39

W Wielkopolskiej Brygadzie Kawalerii, tak jak w każdej wielkiej jednostce obowiązywały kody do łączności radiowej i telefonicznej. Regulował tą sprawę "Rozkaz organizacji łączności Wielkopolskiej BK" z dnia 24 sierpnia 1939 r. (L.Dz.97/8/op.mob., MiD WIH II/1/14). Nadawał on 7 DAKowi sygnał radiowy "Sw" i kryptonim łączności "Stanisław". Używano zarówno w komunikacji radiowej, telefonicznej, czy fonogramami.

Nie posiadam tego rozkazu i niestety nie znam nazw przypisanych 15 i 17 pu oraz 7 psk. Znalazłem jednak analogiczny rozkaz dla Zgrupowania OPL Katowice. W systemie nazw kodowych pojawiają się pozostałe imiona:
- Stanisław
- Wojciech
- Olga
- Natalia
- Wanda
- Ferdynand
- Waleria
- Bolesław
- Baltazar

Koejne baterie 7 DAK powinny być wywoływane jako Stanisław I-III.

Z kolei Szacherski w książce "Wierni przysiędze" wspomina rozmowę telefoniczną dowódcy 17 pułku ułanów, który telefonując do sztabu Brygady przedstawił się "Tu matka żółtych", nawiązując do barwy otoków.

Czy ktoś namierzył jakieś wspomnienia z WBK które coś wnioską do tematu nazw kodowych?

Paweł_39

prezio

ładny i tu pytanie AP 27 czy AP 30 ?

różnica między nimi była widoczna po otwarciu pokrywy.

Bryl

Niska pokrywa to AP 27, AP 30 ma o 1 cm wyzszaa pokrywe co się uwidacznia na zdjęciach.

Paweł_39

Bryl, pokaż wreszcie zdjęcia tej torby Smile

Bo coś podobnego widzę tutaj bo lewej Smile